Дар боғи дилам сабз нашуд ҷуз алифи оҳ

Дар боғи дилам сабз нашуд ҷуз алифи оҳ,

Дил бурд зи ман сарвқаду дилбари огоҳ.

Девонагӣ аз меҳрй рухаш рӯй намуда,

Маҷнун шудаам бе рухи он дилбари рӯмоҳ.

Ӯ ҷилвакунон, сарви равон меравад ҳар сӯ,

Ман пушт ба девори ғамаш монда, пари коҳ.

Он шӯхи парипайкару маҳбуби гуландом,

Рафта зи назар, бе рухаш аз сина кашам оҳ.

Н-афтод лабаш мояи иқболи саъодат,

Мазмун, ба сарам боли ҳумоюн шуда кӯгоҳ!